Sunday, August 27, 2006

Black, white and a touch of red

Bidla kompleta tal-website tiegħi.

Kelli ħafna ispirazzjonijiet rigward dal-aħħar update, dik li għandha x'taqsam mal-kuluri ġibtha mill-art-e-zine tal-Ingilterra u mill-aħħar diżinji tal-Alfa Romeo. Tista' tgħid ukoll li huma t-tlett kuluri favoriti tiegħi.


Friday, August 18, 2006

L-Eġizzjan f'qiegħ ir-raħal

Wara parlata żgħira skoprejna li kien Eġizzjan, għalkemm fuq moħħu kellu stampat l-istilla u l-qamar ħabba l-fatizzi ta' wiċċu u l-fatt prinċipali li kellu ħanut Tork tal-ikel. Ma kien jitkellem xejn bil-malti u ingliż limitat, imma dejjem jifhem meta tordnalu xi naqra ikel. Qal li bir-russu jifhem aktar, imma naħseb kien qed jigdeb jew forsi xi hint biex jgħidilna li hu kien pimp u li kien jaf mnejn għandu jgħaddi biex iġiblek waħda safra mil-kesħa t'hemm fuq.

Imbagħad bdew jidħlu ħafna nies, wieħed wieħed.

Is-sakranazz - Ismar tuta, ħafna leħja u tattoos. Daħal kemmxejn jixxengel bil-karta tal-Lm2 f'idu lanqas jaf x'irid. Kellu żaqq daqsiex, aktar tonda mix-xemx u bil-ġilda streċjata qisha se tixpakka. Stennejtni ħa nara xi forma ta' sieq ċkejkna timbotta 'il barra, għax vera kien qisu qed iġorr fetu. "Tini Kinnie!" qal lil Eġizzjan bilkemm jinftiehem. L-Eġizzjan ma fehmux u baqa' jħares lejh. Tal-ħanut daħal ġewwa, ġablu ilma ffriżat u kompla jħares lejna niċċassaw lejh. Is-sakranazz deher imfixkel u reġa' insista; "Kinnie... ħa", newwillu l-Lm2 u deher qisu se jibda jitlef il-boxxla. Baqa' jxejjer il-Lm2 bħal ritardat u bħal speċi l-Lunzjata illuminatna fuq x'irid vera dal-bniedem. Ried li jsarraflu l-Lm2 ħa jkun jista' jġib flixkun mil-magna ta' ħdejn il-ħanut.

L-Għarbi - Qsajjar, ismar u bil-pakket tal-Benson & Hedges infilzat f'butt stramb li kellu fil-ġenb tal-jeans. Kellu l-leħja mqaxxra bl-eżatt qisu qagħad ikejjel bl-invell u l-iskwerra, tipo Craig David (darba smajt li fi żmienu Craig kien idum madwar tlett kwarti biex iqaxxar erba' sufiet...). Xagħaru qasira tgħum fil-ġel, fela tnejn il-post u wara li ordna li kellu jordna, intefa' fuq l-għatba tal-post b'idejh fil-but jgħarrex barra t-triq jomgħod u jmeċlaq iċ-chewing gum, tant li ħsibtha ħa tinqalagħlu l-jaw.

Il-buli - Waqaf bl-eżatt quddiem il-ħanut b'vann li kien jixbaħ dak il-vann hippie klassiku tal-Volkswagen pero dan kien ħafna ikbar, kien aħdar u kellu l-kabina bin-neon lights. Fuq il-ġenb tal-bieba kellu wkoll mniżżlin xi ismijiet ta' ditti bħal Kenwood, Pioneer, etc. Kien qed jisma t-techno għax l-istereo tal-vann tfielu wara li tefa' l-magna u b'hekk stajt nisimgħu aktar ċar. Tefa' kollox, tmattar waħda u sew tant li rajtlu l-mili kollu ta' snienu. Imbagħad ħareġ mill-vann b'ġildu roża roża qisu għamel xi ġurnata jixxaħxaħ mal-istatwi tal-kreaturi tal-baħar li hemm fil-funtanta tal-Belt. Kellu flokk biċ-ċingi isfar lelluxa imma donnu anke dak beda jqabbdu s-sħana għax għollieh u kixef żaqqu. Dan ukoll deher li kellu xi fetu f'żaqqu, imma mid-daqs naħseb kienu ilu anqas xhur idur u jitrembel fl-ilma tal-embrijun. Libes il-beritta (safra u bajda, pariċċ il-flokk) u berraq tnejn min-nuċċali kbir li kellu. Jidher li għoġbu wkoll il-film xXx għax f'dik il-parti tal-għonq bejn l-għadma tar-ras u d-dahar faqqagħlu biċċa ta' tattoo bil-kliem xXx.

It-trasvestit - Naħseb ma kellux ġuħ għax lanqas biss daħal fil-ħanut. Għadda kemm kemm minn quddiem il-bieb u għamel ftit sekondi jitkellem mal-buli. Kien fih mogħla hawn u liebes libsa xejn onesta sewda. Xagħaru twil, iswed u lixx aktar minn denb iż-żiemel. Intefa' f'karozza ftit 'il hemm mil-ħanut, fettaħ tnejn saqajh u beda jagħmel ħsejjes strambi qisu qed jieħu ħafna, ħafna gost. Imma ħafna ħafna, tant li kulħadd beda jiddieħek bih.

Il-film - Il-ħanut inzerta kellu televixin żgħir imdellek impoġġi f'rokna minnhom. Minn mindu dħalna sakemm ħriġna ma biddilx l-istazzjon, baqa' Retequattro. Kien se jibda film taljan. Bdew jidru l-ismijiet tal-atturi, wieħed wieħed:- Giancarlo Giannini, Laura Antonelli, Paola Borboni. Kumbinazzjoni sesswalment stramba li l-film kellu jkun Sessomatto - film cult taċ-ċinema Taljan.

Friday, August 11, 2006

Our ultimate gratitude to art

If we had not welcomed the arts and invented this kind of cult of the untrue, then the realization of general untruth and mendaciousness that now comes to us through science—the realization that delusion and error are conditions of human knowledge and sensation—would be utterly unbearable. Honesty would lead to nausea and suicide. But now there is a counterforce against our honesty that helps us to avoid such consequences: art as the good will to appearance. We do not always keep our eyes from rounding off something and, as it were, finishing the poem; and then it is no longer eternal imperfection that we carry across the river of becoming—then we have the sense of carrying a goddess, and feel proud and childlike as we perform this service. As an artistic phenomenon existence is still bearable for us, and art furnishes us with eyes and hands and above all the good conscience to be able to turn ourselves into such a phenomenon. At times we need a rest from ourselves by looking upon, by looking down upon, ourselves and, from an artistic distance, laughing over ourselves or weeping over ourselves. We must discover the hero no less than the fool in our passion for knowledge; we must occasionally find pleasure in our folly, or we cannot continue to find pleasure in our wisdom. Precisely because we are at bottom grave and serious human beings—really more weights than human beings—nothing does us as much good as a fool’s cap: we need it in relation to ourselves—we need all exuberant, floating, dancing, mocking, childish, and blissful art lest we lose the freedom above things that our ideal demands of us. It would mean a relapse for us, with our irritable honesty, to get involved entirely in morality and, for the sake of the over-severe demands we make on ourselves in these matters, to become virtuous monsters and scarecrows. We should be able also to stand above morality—and not only to stand with the anxious stiffness of a man who is afraid of slipping and falling at any moment, but also to float above it and play. How then could we possibly dispense with art—and with the fool? —And as long as you are in any way ashamed before yourselves, you do not yet belong with us.

- The Gay Science, Friedrich Nietzsche

Wednesday, August 09, 2006

Turisti per caso

Iddeċiedejt li nsemmi dil-bloggata wara l-programm li qed jintwera dal-aħħar fuq l-istazzjonijiet taljani - turisti per caso.

Ftit ilu kelli x-xorti (ma nafx jekk tistax issejħilha 'xorti', imma l-kelma ġġib hekk) inżur l-Albanija. Pajjiż b'nies ħabrieka li jdejhom miftuħin għax-xogħol u tibki meta tara kif dawk l-għexieren ta' snin li għamlu taħt ħakma kommunista kissrithom sa ġewwa. Fortunatament il-gvern tal-post qed jagħmel ħiltu u joffri kull inċentiv biex il-pajjiż iqum fuq saqajh, u l-effort jidher ċarissimu. Probabilment pajjiż li nerġa' nżur.

Dawn t'hawn taħt huma tfal li ltqajt magħhom fi triqti... ifittxu fiż-żibel jew jittallbu għall-Ewro biex imbagħad ituk brazzuletta żgħira tal-bebbux u l-arzell.